De krijtjes staken - recensie

Al mopperend briljante brieven schrijven aan Teun.

Met oog voor de menselijkheid in het krijtje beschrijft Drew Daywalt, fantastisch vertaald door Koos Meinderts, de onrustige sfeer in de kleurdoos van Teun. Elk krijtje heeft een punt van kritiek voor Teun. Rood krijtje vindt dat hij te hard moet werken, paars krijtje vindt dat hij niet gebruikt mag worden om buiten de lijntjes te kleuren en beige vraagt zich af wanneer Teun weer eens een strohalm kleurt.
Alle kleuren van de complexe menselijke geest passeren de revue. De onzichtbare, de ondergewaardeerde, de vredesstichter, de ruziemaker, de afgestompte, de in steek gelatene én de blote. Arme Teun...hij had net zo'n zin om te kleuren. Maar ja... de krijtjes staken! Wat nu?

De illustraties van Oliver Jeffers zijn herkenbaar, wonderschoon en dragen het boek. Elk krijtje heeft zijn of haar eigen schrijfstijl en intensiteit op het briefpapier. Het is een genot om het boek aandachtig te bekijken en de emoties van de krijtjes in je op te nemen.

Een echte aanrader voor kinderen én elke volwassene met hart voor het prentenboek.
Enne...de eerste keer (en alle keren daarna) gewoon hardop aan jezelf voorlezen. De zinnen zijn zo mooi en elke brief is een topstukje tekst.
Heel veel plezier met dit bijzondere boek!

Vrolijke groet,
Fien de Voorleesfee
www.voorleesfee.nl